Stereotypy dotyczące psychologów i psychologii

Na świecie istnieje wiele różnych stereotypów związanych z dziedziną psychologii i specjalistami, którzy każdego dnia wyciągają pomocną dłoń w kierunku osób z rozmaitymi problemami. Oto kilka najczęstszych mitów z zakresu psychologii.

Psychologia jest szalona

Rozpoczniemy od stereotypu, który jest najbardziej rozpowszechniony wśród ludzi. Na pewno każdy z nas zna kogoś, kto w stresie odpala papierosa, ponieważ nie wie, jak inaczej się zrelaksować. I prawdopodobnie taka osoba nie opanuje tej sytuacji w inny sposób, bo jest to jej wyuczona reakcja. Poza tym ta reakcja nie wydaje się nam dziwna, czy inna. A to dlatego, iż nie uważamy, że jest to słabość tej osoby w nieradzeniu sobie ze stresem.

Jednakże, kiedy osoba zgłasza się do psychologa, ponieważ nie wie, jak poradzić sobie ze stresem lub innym problemem, wówczas jest społecznie klasyfikowana jako szalona. A tak naprawdę oznacza to, iż ma świadomość, że nie radzi sobie ze stresem. W związku z tym chce poprawić swoje umiejętności i zrobić coś ze swoim problemem. Jednak patrząc na to inaczej; gdy osoba ta zapala papierosa tylko dlatego, że jest zestresowana, to nigdy nie nauczy się, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach.

Psychoterapia nie jest od eliminowania zasobów stresowych. Zamiast tego uczy nas, jak radzić sobie ze stresem i emocjami w każdej sytuacji. Zdobywamy umiejętności, które możemy wykorzystać w dowolnym momencie w przyszłości. Po prostu pozwala nam się wyzwolić.

Mój najlepszy przyjaciel jest moim najlepszym psychologiem

Często słyszy się opinię: „Nie potrzebuję psychologa. Mam świetnego przyjaciela. Jest dla mnie najlepszym psychologiem”. Jakby nie było, wspaniali przyjaciele są w życiu niezastąpieni. Przyjaźń i dobre wsparcie społeczne często pomaga nam w trudnych sytuacjach, stresie czy depresji. I nawet jeśli nasze intencje są dobre, a nasze porady mogą na chwilę przynieść ulgę, to na dłuższą metę mogą nie być tak pomocne.

Psycholog nie ma poczucia humoru

Spróbujmy sobie teraz wyobrazić psychologa – jak on wygląda? Dla wielu z nas odpowiedzią będzie starsza, oziębła, poważna, a nawet zastraszająca osoba. Jest to stereotyp, który nijak ma się do rzeczywistości. Obecnie wiek psychologa może oscylować w przedziale od 23 do 99 lat, jeśli zdrowie psychiczne i fizyczne pozwala mu na kontynuowanie zawodu.

I podobnie jak mamy różne typy ludzi, mamy też różne typy psychologów. Jedni śmieją się razem ze swoimi pacjentami w trakcie terapii. Z kolei inni pozostają poważni. Wiele zależy tutaj od rodzaju terapii, jaką wybierze pacjent.

Zobacz także, jakie psycholodzy mają zdanie na temat gier wideo.

Psycholog to magik albo cudowny uzdrowiciel

Dlaczego nazywają psychologów czarodziejami lub czarownicami? Wiele osób przychodzi na pierwszą sesję, tak naprawdę nie mając pojęcia, jak działają porady lub terapia psychologiczna. Niektórzy przychodzą z oczekiwaniem, że psycholog już na pierwszej sesji powie im, z jakimi zmagają się problemami, a przy okazji udzieli też dokładnych porad, jak rozwiązać owe problemy i poprawić jakość życia bez żadnego wysiłku. Takie podejście bardzo często kończy się rozczarowaniem u pacjenta. Opuszcza sesję terapeutyczną niezadowolony, bo nie otrzymał tego, czego oczekiwał.

Czasami pojawiają się także opinie, że psycholodzy są jak kryminaliści z seriali telewizyjnych, którzy wiedzą wszystko o swoich pacjentach, obserwując ich zachowanie.

Konsultant to nie psycholog

Psycholog jest w stanie przepisać lekarstwa na nasze schorzenia. Natomiast konsultanci dają nam możliwość do większego wysiłku przez pewien czas. I w trakcie naszej pracy spędzają dużo czasu, słuchając i rozmawiając o naszych przeszłych i obecnych sytuacjach.

Ważne jest, abyśmy znaleźli dla siebie odpowiedniego konsultanta. A więc najpierw powinniśmy wybrać takiego, który odpowiada naszym preferencjom. A jeśli będziemy uważać, że potrzebujemy bardziej kompleksowej pomocy medycznej, dopiero wówczas należy zdecydować się na wizytę u psychologa.